السلام علیک یا رحمة للعالمین
السلام علیک یا فاطمة الزهرا
السلام علیکم یا ائمة البقیع المظلومین

می روم ... با کوله باری از نیاز
می روم ... با دنیایی از التماس و تمنا
می روم تا در مقابل قبه الخضرا دست تواضع و ادب شما را بر سینه بگذارم
می روم اشک های عاشقی شما را نثار زمین تفتیده و خشک بقیع کنم
می روم سفره ی  دل  باز کنم
و امانتی های  شما را تحویل دهم
و دل هایی را که همراهم روانه کرده اید به پنجره هایش گره بزنم
تقصیر من نیست... من فقط این پنجره ها را می شناسم
نمی دانم  مزار مادرمان زهرا کجاست تا بوسه های شما را تقدیمش کنم
باور کنید ... نمی دانم
دلم گرفته است .. همان مقدار که دل شما
دل شما از دوری و تنگی .... و دل من از نزدیکی و هجران
اصلا مثل اینکه قرار نیست دل شیعه آرام باشد
شیعه باید همیشه بسوزد
چه از دور ... و چه از نزدیک...
خدایا! کی می رسد شفای دل های سوخته ی شیعیان ؟
پس کی خدای من...؟